Aankomst in Brasil - Reisverslag uit João Pessoa, Brazilië van Marieke Hulsbos - WaarBenJij.nu Aankomst in Brasil - Reisverslag uit João Pessoa, Brazilië van Marieke Hulsbos - WaarBenJij.nu

Aankomst in Brasil

Blijf op de hoogte en volg Marieke

30 Juni 2014 | Brazilië, João Pessoa

Mijn eerste update wordt meteen een redelijk lange. Mijn internet verbinding in huis is niet erg goed, waardoor mijn laptop de internetverbinding niet kan vinden. Gek genoeg doet whats app het dan weer wel.. Mijn host Silvia vertelde me dat er volgende week nieuwe wifi wordt geinstalleerd, dus hopelijk kan ik dan wat vaker een update posten. Ik ben nu in een winkelcentrum om deze blog te uploaden ;)
Afgelopen zaterdagochtend ben ik om 10u op het vliegtuig gestapt. In het begin nog een beetje ontheemd, want voor het eerst in je eentje naar de andere kant van de wereld vliegen is toch best een beetje spannend! Gelukkig had het vliegtuig hele goede voorzieningen en een uitgebreide film- en tvseries-collectie om de tijd wat te doden. Naast mij zat een vrouw uit Sao Paolo die net vrienden had opgezocht in Nederland. Haar engels was bijzonder goed. Ze vertelde later dat ze engelse les gaf in Sao Paolo, en ze gaf me haar kaartje voor als ik ooit iets nodig had. De piloot kwam halverwege de vlucht even met een announcement dat ze net de uitslag van de achtste finale hadden doorgekregen; winst voor Brazilie na een spannende wedstrijd met penalties. Uitbundig werd er geklapt! Het feit dat zelfs vliegen niet in de weg mag staan van het WK geeft wel een redelijk beeld van de Braziliaanse toewijding naar het voetbal. Want die is echt groot. Op de dag dat Brazilie een wedstrijd heeft, wordt er principieel niet gewerkt. Als die wedstrijd pas eind van de middag is werken alleen tot lunch, waarna ze in hun geel-groene outfits naar huis snellen om zich voor te bereiden voor de wedstrijd. Al uren voordat de wedstrijd begint ligt de stad gewoon plat. Voetbal is serious business!
Ik woon in een klein appartementje in Intermares, Cabedelo met Silvia en haar dochters Vanessa en Silvana. Ze zijn heel erg aardig en verwelkomend en vinden het volgens mij heel erg leuk om een exchange student te hosten. Elke ochtend aan het ontbijt bidden ze voor mij en bedanken ze Hem voor mijn komst. Ze noemen me fonetisch ‘Maarijekie’. Ik heb ze verteld hoe je het moet uitspreken, maar dat is op de een of andere manier erg onnatuurlijk voor ze en ze moeten heel hard lachen elke keer als ze het proberen. Ze zijn erg hartelijk en willen me graag Braziliaanse dingen laten proeven. Daarnaast helpen ze me graag met alle praktische dingen, zoals een Braziliaanse SIMkaart kopen. Ze spreken zelf weinig engels maar ze doen erg hun best het wat te leren nu ik hier ben. Ze hebben een Google Translate app via welke ze met mij communiceren door te typen en te vertalen. Tussendoor leren ze mij ook wat basis Portugees. Daarnaast hebben ze veel vrienden die engels spreken die vaak langskomen en meegaan, en er is ook één vriendin van hen die frans lerares is, dus zij spreekt Frans met me. Mijn hosts wilden ook graag met mij de wedstrijd Nederland – Mexico kijken en hebben met mij op de bank heel hard zitten juichen voor Nederland: ‘Mexico, vai a la casa!’. Priceless. Pas later realiseerden ze zich dat het datzelfde Nederland was dat hun uit het heilige WK had gewerkt 4 jaar geleden. Toen vonden ze Nederland wat minder leuk. ;) Wordt nog een probleem als Brazilie en Nederland tegen elkaar eindigen.
Ik heb hier een kamer met een eigen badkamer en wc en een balkon. Voor mijn komst heb ik een soort gewichtje gekregen in de vorm van een bloem om voor de deur te zetten, zodat alle deuren de hele dag open staan. Dat is hier vrij normaal, ook de voordeur van het appartement staat de hele dag open en de buren komen regelmatig binnen om te kletsen oid. Het buurmeisje ligt hier toevallig nu in Vanessa’s bed te slapen. Het is hier nu winter, dus het is hier elke dag zo’n 25 graden. Wat een winter ;) Omdat we vlakbij de evenaar zitten is de zon erg sterk, dus ik kan de deur niet uit zonder een goede laag zonnebrand. Ze hebben hier ook alleen maar een koude douche, want whats the point van warm douchen als de temperaturen zo hoog zijn? In het begin wel even wennen, maar ik merk dat als het buiten warm is, een koude douche helemaal niet zo erg is.
Gisterochtend werd ik verwelkomd met een uitgebreid ontbijt. Ze hadden zelfs yoghurt met muesli ingeslagen, omdat ze hadden gehoord dat Nederlanders dat graag eten. (Aaawwwww!) Heel leuk! Daarna vroegen ze me of ik mee ging surfen. Vanessa en Silvana schijnen internationale wedstrijden te doen en ze wilden het me graag leren. Hardstikke vet natuurlijk! Ze kwamen meteen met een longsleeve aan, zonnebrand factor 60 en een petje, want ik was zo bleek that ‘you need all the protection you can get’. Ze zijn zelf in de veronderstelling dat ik helemaal donkerbruin gekleurd terugkom naar Nederland, maar ik ben daar zelf wat skeptischer over met mijn zonintolerante huid. ;)
Surfen was echt heeeel cool, maar ook wel moeilijk! De golven waren erg hoog en sterk, moeilijk voor een beginner. Maar was absoluut een hele toffe ervaring. Het schijnt hier erg populair te zijn want bijna iedereen (ook de vrienden van Silvana en Vanessa) had een eigen board. Binnekort een tweede poging!
Wat me opvalt is dat Brazilie over het algemeen redelijk een arm land is. De wegen zijn vaak slecht en vol met kuilen. Daarnaast is er geen openbaar vervoer tussen steden, geen trein. Ze vertelden me dat de regering erg corrupt is en vaak hun beloftes niet nakomt. Ze zijn hier dan ook verbaasd dat ik zo jong al op mijzelf woon. In Brazilie is het door belastingen erg duur om op jezelf te wonen, dus wonen ze hier normaal bij hun ouders tot ze 30 zijn.
Vandaag zou eigenlijk mijn eerste werkdag zijn, maar er was een probleem bij de organisatie waardoor ik vandaag vrij was. Vind ik eigenlijk helemaal niet erg, want dan heb ik mooi tijd om een blog te schrijven en een beetje over het strand te wandelen.

Edit: mijn buurmeisje Nina (6 jaar) is helemaal fan van Frozen. Uiteraard hebben wij samen Let it Go gezongen, ik in het Engels en zij in het Portugees ;) Ze vindt mij net Anna met mijn rode haar haha ;) Veel Brazilianen vinden dat heel mooi en bijzonder. Dat in combinatie met mijn witte huid maakt mij natuurlijk duidelijk een buitenlander ;)

Thats it for now, hopelijk kan ik snel een nieuwe update plaatsen! Liefs uit Brasil!

  • 30 Juni 2014 - 23:01

    Inge :

    Lieve Mik, wat een mooi en uitgebreid verhaal! Ik heb er van genoten en kijk al uit om je volgende belevenissen te lezen. Dikke knuf xxx

  • 01 Juli 2014 - 03:48

    Karin:

    Ha Marieke, wat leuk en bijzonder om zo uitgebreid via jou een indruk te krijgen van het echte Braziliaanse leven! op naar het volgende verslag. gr, Karin

  • 02 Juli 2014 - 16:14

    Susan:

    Lieve Marieke,
    Gezellig om je blog in Hongarije te lezen. Lees dat je fijne mensen om je heen hebt, dus je zal wel een leuke tijd in Brazilië hebben. Ben benieuwd naar het vervolg. Liefs, Jos en Susan

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Marieke

Verslag van mijn belevenissen in Joao Pessoa, Brazilie, in de twee maanden van mijn marketingstage. Voor iedereen die het leuk vindt om alle leuke, gekke, fantastische, rare of bijzondere dingen te lezen die ik tegenkom aan de andere kant van de wereld ;)

Actief sinds 24 Juni 2014
Verslag gelezen: 622
Totaal aantal bezoekers 4905

Voorgaande reizen:

24 Juni 2014 - 31 December 2014

Mijn eerste reis

28 Juni 2014 - 23 Augustus 2014

Stage in Joao Pessoa

Landen bezocht: